ວັດອົງຕື້ (Wat Ong Teu Mahawihan) ໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ, ສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ, ບໍ່ໄດ້ເປັນພຽງແຕ່ພະອາຮາມຫຼວງທີ່ເກົ່າແກ່ແລະສຳຄັນທີ່ສຸດແຫ່ງໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນສູນລວມຄວາມເຊື່ອແລະສັດທາຂອງຜູ້ທີ່ສະແຫວງຫາຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງທາງດ້ານການເງິນ ແລະ ໂຊກລາບ, ໂດຍສະເພາະຄວາມເຊື່ອທີ່ຜູກມັດກັບຊື່ຂອງອົງພະປະທານສັກສິດທີ່ປະດິດສະຖານຢູ່ພາຍໃນວັດ.
ຄວາມສຳຄັນ ແລະ ຕົ້ນກຳເນີດຂອງຊື່ “ອົງຕື້”
ວັດອົງຕື້ຖືກສ້າງຂຶ້ນໃນຊ່ວງສະຕະວັດທີ 21 (ກົງກັບສະໄໝຂອງພະເຈົ້າໄຊຍະເສດຖາທິລາດ) ໂດຍມີຊື່ສຽງໂດ່ງດັງຈາກການເປັນບ່ອນປະດິດສະຖານຂອງພະພຸດທະຮູບທອງສຳລິດຂະໜາດໃຫຍ່ທີ່ມີຄວາມງົດງາມ ຊຶ່ງໄດ້ຖືກເອີ້ນວ່າ “ພະອົງຕື້” ຄຳວ່າ “ຕື້” ໃນພາສາລາວມີຄວາມໝາຍວ່າ “ໜັກ” ຫຼື “ໃຫຍ່ໂຕມະໂຫລານ” ສື່ເຖິງຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່ແລະນ້ຳໜັກມະຫາສານຂອງອົງພະພຸດທະຮູບ. ໃນອະດີດວັດແຫ່ງນີ້ຍັງເຄີຍເປັນສະຖາບັນຫຼັກສຳລັບການສຶກສາພະປະລິຍັດຕິທຳ ແລະ ເປັນບ່ອນປະທັບຂອງພະສັງຄະລາດລາວອີກດ້ວຍ.
ພະລັງສັດທາສູ່ໂຊກລາບ ແລະ “ເງິນຕື້”
ເຖິງແມ່ນວ່າຈຸດປະສົງຫຼັກຂອງການເຂົ້າວັດແມ່ນການກາບໄຫວ້ເພື່ອຄວາມເປັນສິລິມຸງຄຸນ, ການສຶກສາທຳມະ ແລະ ການຂໍພອນໃຫ້ຊີວິດຮາບຮື່ນ ແຕ່ໃນບໍລິບົດຂອງຄວາມເຊື່ອແລະວິຖີຊີວິດຂອງຄົນລາວ ຊື່ “ອົງຕື້” ກໍໄດ້ຖືກຕີຄວາມແລະເຊື່ອມໂຍງກັບຄວາມຮັ່ງມີຢ່າງເລິກເຊິ່ງ.
- ການເຊື່ອມໂຍງທາງພາສາ: “ຕື້” ນອກຈາກຈະໝາຍເຖິງນ້ຳໜັກແລ້ວ, ຍັງເປັນຄຳທີ່ຜູກຕິດຢູ່ກັບສຳນວນທີ່ສື່ເຖິງ “ຈຳນວນເງິນທີ່ຫຼວງຫຼາຍມະຫາສານ” ຫຼື “ເງິນຫຼັກລ້ານ” (ເງິນຕື້) ໃນທ້ອງຖິ່ນ. ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເຊື່ອທີ່ວ່າ, ການໄດ້ມາກາບໄຫວ້ແລະຂໍພອນຈາກ “ພະອົງຕື້” ນັ້ນ ຈະຊ່ວຍດຶງດູດ “ເງິນຕື້” ຫຼື ຄວາມຮັ່ງມີທີ່ບໍ່ທຳມະດາເຂົ້າມາໃນຊີວິດ.
- ການສ່ຽງດວງ: ດ້ວຍເຫດນີ້, ຜູ້ຄົນຈຳນວນຫຼາຍຈຶ່ງນິຍົມມຂໍພອນຈາກພະອົງຕື້ເພື່ອເສີມດວງດ້ານການເງິນໂດຍສະເພາະ ບໍ່ວ່າຈະເປັນການຄ້າຂາຍໃຫ້ໄດ້ກຳໄລມະຫາສານ, ການລົງທຶນໃຫ້ປະສົບຄວາມສຳເລັດ, ຫຼື ແມ່ນແຕ່ການຂໍ ໂຊກລາບ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການສ່ຽງດວງ ເຊັ່ນ: ການຂໍເລກເດັດຈາກອົງພະເພື່ອໄປສ່ຽງໂຊກໃນການຊື້ຫວຍລາວ (ສະຫຼາກພັດທະນາ).
ວັດອົງຕື້ຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ເປັນພຽງແຕ່ສູນລວມທາງຈິດວິນຍານແຫ່ງຄວາມສະຫງົບຕາມຫຼັກພຸດທະສາສະໜາເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນເໝືອນ ແຫຼ່ງພະລັງງານແຫ່ງຄວາມຫວັງ ສຳລັບຜູ້ທີ່ຕ້ອງການຟື້ນຟູຖານະ ແລະ ສະແຫວງຫາຄວາມໂຊກດີໃນຊີວິດອີກດ້ວຍ. ການມານະມັດສະການອົງພະຕື້ ຈຶ່ງເປັນການລວມເອົາການຂໍພອນເພື່ອຄວາມຈະເລີນທາງທຳ ແລະ ການຂໍພອນເພື່ອຄວາມຈະເລີນທາງໂລກເຂົ້າໄວ້ນຳກັນຢ່າງກົມກືນໃນວັດທະນະທຳລາວ.
